Gedicht
Stervenspad | Gedichten
I
Niemand kent de weg van het stervenspad
Stukje ervan misschien
Het helpt deze te delen
Maar de weg moet jezelf gaan
II
Op de gang luiden vogeltjes de lente in
Binnen, op zijn kamer,
Ontworsteld het leven zich aan zijn mensenlijf
Zijn lente wordt hemels.
VII
Mijn moeder stond aan mijn wieg
En het is mijn moeder die nu op mij wacht
Nog een stap te gaan
En we zijn weer samen een.
IV
Het leven woont in hem
En doet wat het moet doen
Hij klimt omhoog en vangt een glimp op
Van wat komen gaat|
Het is geen vurig verlangen
Maar een gekoesterde wens.
V
Mijn ziel dwarrelt boven mijn
Door het bestaan geteisterde lijf
Nog even en het leven laat mij los|
Zodat ik op kan klimmen
Naar mijn zielsverwanten.
VI
Waar laat ik mijn lijf
Dat mij zolang heeft gedragen
Waar vind ik rust
Zonder mijn aardse huis
Op het stervenspad
Bepaalt het leven het tempo
En de ziel de bestemming.
VII
Sterven is meedogenloos
En laat zich niet mis lijden
Zielsrust is mij gegund
Pas nadat het leven is geweken.
De elementen
vuur spoort aan en verandert mij
lucht bedenkt en beweegt mij
water ondersteunt en vormt mij
aarde bouwt en heelt mij
Mijn ‘IK’ worstelt
Mijn ‘IK’ worstelt en drijft verder
Mijn ‘IK’ doet echt.
Mijn ‘IK’ doet vreemd.
Mijn ‘IK’ is mezelf.
Mijn ‘IK’ is amper mezelf.
Mijn ‘IK’ is altijd mezelf.
Mijn ‘IK’ is misschien mezelf.
Mijn ‘IK’ is wel eens mezelf.
Mijn ‘IK’ is nooit mezelf.
Mijn ‘IK’ is zelden mezelf.
Mijn ‘IK’ is soms mezelf.
Mijn ‘IK’ is veelal mezelf.
Mijn ‘IK’ zoekt zijn hele leven lang naar de juiste bagage.
Gelukkig is mijn ‘IK’ klimaatneutraal denk ‘IK’ dan maar bij mezelf.
Mijn ‘IK’ kleurt de plaatjes en doet alsof en krijgt er maar geen genoeg van!
Alles op zijn plaats
Wat ik mis
Naar verlang
Is naar mijn plaats
Liever nog
Een plaats voor alles
Zelden ervaar ik mijn plaats
Ben ik te laat
Veelal te vroeg
Erger nog opgejaagd
Voortbewogen
Een plaats voor alles
En alles op zijn plaats
Met een schaduwbord
Om naar terug te keren
En ik weer op mijn plek val.
Gebed van Franciscus van Assisi
Gebed van Franciscus van Assisi (1181-1226)
Heer, maak mij een instrument van Uw vrede.
Laat mij liefde brengen waar haat heerst,
laat mij vergeven wie mij beledigde,
laat mij verzoenen wie in onmin leven,
laat mij geloof brengen aan wie twijfelt,
laat mij waarheid brengen aan wie dwaalt,
laat mij hoop brengen aan wie wanhoopt,
laat mij licht brengen aan wie in duisternis is,
laat mij vreugde brengen aan wie bedroefd zijn.
Laat mij niet zoeken getroost te worden, maar te troosten,
niet begrepen te worden, maar te begrijpen,
niet bemind te worden, maar te beminnen.
Want het is toch door te geven, dat men ontvangt
door te verliezen, dat men vindt
door te vergeven, dat men vergiffenis ervaart
door te sterven, dat men verrijst tot het eeuwige leven. Amen.
Gebed om kalmte
Gebed om kalmte bij familie-aangelegenheden.
God, schenk mij de kalmte om te aanvaarden
wat ik niet kan veranderen,
moed om te veranderen wat ik kan veranderen,
en wijsheid om tussen deze twee onderscheid te maken.
Niet mijn, maar uw wil geschiede.
- 1
- 2
- …
- 6
- Volgende →
