Gedicht
Een jaar na die dag
Ik zie je lieve lach
In warme herinneringen
Ogen die in milde wijsheid ons begeleiden
Nog altijd in een warm aanwezig zijn
Jij die alles wilde delen
Hebt het aardse teruggegeven
Maar je lach in je ogen is niet verdwenen
En vond een plek in ons hart.
Domweg Gelukkig in de Taalstaat
Locatie: Westend, Sint Nicolaasga | 52.91412, 5.736928
Inzender: Leonard Bouwhuis
Gedicht: Hylke Speerstra
De stoarm gûlt en skourt en raemt.
De beammen op it Westein under Sint Nyk lizze der plat foar.
Fan de mânske pleatsen falt hjir en der in dakpanne ôf.
En der is mar ien dy ’t der net wekker fan wurdt en dat is Jan.
[Hylke Speerstra – 1967]
De storm huilt, schuurt en rukt.
De bomen aan het Westend onder Sint Nicolaasga buigen diep.
Van de manshoge boerderijen waait hier en daar een dakpan.
En er is maar een die daar niet wakker van wordt en dat is Jan*.
*Jan de Jong alias Jan Prakje, landloper gedurende de 60-er jaren.
Domweg Gelukkig in De Taalstaat
Domweg Gelukkig in De Taalstaat
De Taalstaat, elke zaterdag van 11.00 tot 13.00 uur met Frits Spits op NPO Radio 1.
Locatie: Kerkstraat, Sint Nicolaasga | 52°55’23.7″N 5°44’36.8″E
Gedicht: J.C. Bloem (1887-1966)
Inzender: Leonard Bouwhuis
De Nachtegalen
Ik heb van ‘ t leven vrijwel niets verwacht
’t Geluk is nu eenmaal niet te achterhalen.
Wat geeft het? – In de koude voorjaarsnacht
Zingen de onsterfelijke nachtegalen.
De dichter J.C. Bloem woonde drie jaar in Sint Nicolaasga en schreef in die tijd de meeste gedichten van zijn bundel Media Vita. Het huis waar de dichter woonde, staat er nog steeds, aan de Kerkstraat, nummer 23. Er is Sint Nicolaasga een gedenksteen dat rechtstreeks herinnert aan J.C. Bloem. Voor het pad naar de kerk ligt een gedenksteen met daarin gegraveerd zijn korte gedicht ‘De nachtegalen’. Het is een grijze, versleten steen, een grafsteen eigenlijk, met van die oude, zwarte letters.
Schouders ophalen
Door te veel Parkinson en ietsje meer medicatie
Verstoort mijn evenwicht
En verminkt mijn stem
Als een vastgelopen cassettebandje
Stoot ik enkel wat klanken uit
Mooier kan ik het niet maken
Overlopend van passie kom ik niet verder dan onverstaanbare taal
Ja dan, dan word ik met stomheid geslagen
Met domheid omrand zwijgen
‘Meneer, ik kan u niet volgen’
Wordt mij minachtend toegeworpen
Schouderophalen, zilver nog goud
Raas mij niet voorbij, jaag mij niet op
U kunt spreken of zwijgen
Maar haal niet uw schouders op.
Auteurs | Harry Bouwhuis
Mede-auteur | Leonard Bouwhuis
(Inzending Turing Gedichtenwedstrijd 2014)
Herinneren & Gedenken
Mag ik dan bij jou
Als vanouds
Zonder gebak dit keer
In gezelschap van lotgenoten
Praten over ons gemis
Jou herinneren met een roos
Een kaars ontsteken
Als symbool van jouw aanwezigheid in ons hart.
Eerbewijs aan Harry de dichter (2)
Soms ontvangen we bij Doof.nl e-mails waar we even iets langer bij stil willen staan, omdat ze ons voorzien van belangrijke informatie, ons aan het lachen maken of ons ontroeren. Vandaag een ontroerend gedicht over `de stilte`. Twee vrienden hielden per telefoon contact met elkaar, maar door haar afstervende hoorzenuwen en zijn onvermogen om duidelijk te articuleren (als gevolg van Parkinson) is bellen nu geen optie meer. Daarom schreef hij voor haar het volgende gedicht dat hij haar per e-mail stuurde.
De stilte
Lekker warm en stil op aarde
Onder een wollen deken.
Wat is de isolatiewaarde
van wollen dekens en dubbel glas
ouderdom komt met gebreken
dat is wat het was, het was
We zijn niet oud in jaren
Maar delen zijn versleten
T’is niet meer wat het was
Leren praten met gebaren
Door ‘n dikke wollen jas
Preken kan je vergeten
Door het dubbel isolatieglas
Refrein
De telefoon kan de woorden
Niet duwen door een draad
Wij dansen niet op koorden
Rest ons om te aanvaarden
dat de telefoon niet meer gaat
Hoe stil zal het zijn
In mijn drukke hoofd
Ik zei: ik heb je nooit
een rozentuin beloofd
Komt mijn stem te pas
door een wollen deken
Of super dubbelglas.
Refrein
Nooit zal ik zo praten
Dat je me kunt verstaan
Per mail ga ik je dit sturen
Het lezen zal wel gaan
Wat is de isolatiewaarde
wollen dekens en dubbel glas
Ouderdom komt met gebreken
Dat is wat het was, het was.
Dit gedicht is ook verschenen in de gedichtenbundel Lachen in de regen
van Harry Bouwhuis.
Eerbewijs aan Harry de dichter (1)
ik wil leasen
een vrouw,
een kind
de zon de wind
een huis met tuin
pied de terre
een woonwagen
met een serre
een senseo-apparaat
een leasebakkie
met automaat
geen lasten
wel de lusten
een lease step
een leasefiets
die ik niet heb
een lease spreuk
weinig is nog eigen
origineel en leuk
lease het zwijgen.
Harry Bouwhuis | 9 mei 2012
Bestel de bundel ‘Dichten onder de regenboog’
- 1
- 2
- …
- 4
- Volgende →
