Gedicht
Alles op zijn plaats
Wat ik mis
Naar verlang
Is naar mijn plaats
Liever nog
Een plaats voor alles
Zelden ervaar ik mijn plaats
Ben ik te laat
Veelal te vroeg
Erger nog opgejaagd
Voortbewogen
Een plaats voor alles
En alles op zijn plaats
Met een schaduwbord
Om naar terug te keren
En ik weer op mijn plek val.
Gebed van Franciscus van Assisi
Gebed van Franciscus van Assisi (1181-1226)
Heer, maak mij een instrument van Uw vrede.
Laat mij liefde brengen waar haat heerst,
laat mij vergeven wie mij beledigde,
laat mij verzoenen wie in onmin leven,
laat mij geloof brengen aan wie twijfelt,
laat mij waarheid brengen aan wie dwaalt,
laat mij hoop brengen aan wie wanhoopt,
laat mij licht brengen aan wie in duisternis is,
laat mij vreugde brengen aan wie bedroefd zijn.
Laat mij niet zoeken getroost te worden, maar te troosten,
niet begrepen te worden, maar te begrijpen,
niet bemind te worden, maar te beminnen.
Want het is toch door te geven, dat men ontvangt
door te verliezen, dat men vindt
door te vergeven, dat men vergiffenis ervaart
door te sterven, dat men verrijst tot het eeuwige leven. Amen.
Gebed om kalmte
Gebed om kalmte bij familie-aangelegenheden.
God, schenk mij de kalmte om te aanvaarden
wat ik niet kan veranderen,
moed om te veranderen wat ik kan veranderen,
en wijsheid om tussen deze twee onderscheid te maken.
Niet mijn, maar uw wil geschiede.
Mijn woorden | Harry Bouwhuis
Mijn woorden
Wandelend langs de zee
heb ik in ’t zand geschreven
nam de wind de woorden mee
zijn ze met eb weggedreven
De wijsheid die ik schenk
wat is er van waarde
het nut van dat ik denk
water, vuur, lucht en aarde
De ritmisch zwaaiende lamp
van de vuurtoren ginder
de wijsheid is slechts damp
voor de eerlijke vinder
Starend over het wijde land
wetend wind voor of tegen
houd je humeur in stand
blijf lachen in de regen.
Harry Bouwhuis Ω | Dichter
Bundel | Dichten onder de regenboog
Een jaar na die dag
Ik zie je lieve lach
In warme herinneringen
Ogen die in milde wijsheid ons begeleiden
Nog altijd in een warm aanwezig zijn
Jij die alles wilde delen
Hebt het aardse teruggegeven
Maar je lach in je ogen is niet verdwenen
En vond een plek in ons hart.
Domweg Gelukkig in de Taalstaat
Locatie: Westend, Sint Nicolaasga | 52.91412, 5.736928
Inzender: Leonard Bouwhuis
Gedicht: Hylke Speerstra
De stoarm gûlt en skourt en raemt.
De beammen op it Westein under Sint Nyk lizze der plat foar.
Fan de mânske pleatsen falt hjir en der in dakpanne ôf.
En der is mar ien dy ’t der net wekker fan wurdt en dat is Jan.
[Hylke Speerstra – 1967]
De storm huilt, schuurt en rukt.
De bomen aan het Westend onder Sint Nicolaasga buigen diep.
Van de manshoge boerderijen waait hier en daar een dakpan.
En er is maar een die daar niet wakker van wordt en dat is Jan*.
*Jan de Jong alias Jan Prakje, landloper gedurende de 60-er jaren.
- 1
- 2
- …
- 5
- Volgende →
