Niemandalletje
Ontbijt
Verborgen in rimpels en dekens,
haar vest achterstevoren, een sjaal
hoog om de oren, de haren wild,
lepelt ze traag het kinderontbijt.
Dokter komt langs, fysio masseert,
personeel verzorgt, tv staat aan,
telefoon, wasmachines draaien,
vloeren worden zingend gedweild.
Vroeger had ze zich afgekeerd,
kritiek geuit, gevraagd of het niet
wat minder kon. Nu zit ze stil,
geniet van Brinta met slagroom.
Uit de bundel ‘Tot ook ik verwaai’
de zon prikt langzaamWaar blijft de lente?
Mannetje Mus vraagt zich af waar de lente blijft. Zo koud, zo nat, zo niet lente!
I.M. | Ontworteld in hart en ziel
hij tekende een kankantree
zorgvuldig alsof de takken konden breken
eerst de stam immens groot en niet te omarmen
daarna de uitlopers een voor een
zonder blad priemend in de lucht
langzaam maar zeker
ontstonden de blaadjes met jong geluk
helder groen en vol beloftes
de boom mag niet gekapt worden zo liet hij weten
want dan keert de wereld zich tegen
door stormen geteisterd is de boom gevallen
ontworteld in hart en ziel
je zou hem willen omarmen
zijn takken verhoeden te breken
hem grond bieden om te aarden
I.M. |
20 maart 2018
De eerste dag van de lente.
Op de gang luiden vogeltjes de lente in
Binnen, op zijn kamer
Ontworstelde zijn ziel zich aan zijn mensenlijf
Zijn lente wordt hemels.
- ← Vorige
- 1
- 2
- 3
- Volgende →
